التون مایو در یک نگاه طرفداران التون مایو، او را بنیانگزار مکتب روابط انسانی در مدیریت میدانند؛ اما جامعهشناسان به این دلیل از او انتقاد میکنند که به اندازه کافی، دیدگاهها و نظریاتش را تشریح نکرده است. خواندن مطالب مایو و پی بردن به نتایج مد نظر او در پایان قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم، هیچ نکته تعجببرانگیز و حیرتآوری به دنبال ندارد. یافتههای او به طور فزایندهای در میان دانشمندان علوم اجتماعی، رهبران اتحادیههای کارگری و مدیران رایج هستند. البته این امر را میتوان شاخص موفقیت او نیز دانست زیرا اکثر محققان در این زمینه اتفاق نظر دارند که او نخستین فردی بود که مزایای تغییر در تفکرات مدیریتی را اثبات کرد. عقاید مایو در خصوص ظهور سازمانهای «غیررسمی» مورد توجه اساتیدی همچون آرگریس و دیگران قرار گرفتهاند زیرا این دیدگاهها باعث شکلگیری نظریههایی در مورد نحوه توسعه و یادگیری در سازمانها شدهاند. نتایج مایو حکایت از آن دارند که سبک مدیریتی، نقش بسزایی در بهرهوری صنعتی دارد و مهارتهای ارتباطی با افراد به اندازه مشوقها و پاداشهای مالی، در افراد ایجاد انگیزه میکنند. این رویکرد انسانی، ابزاری مهم برای رفع نیازهای اقتصادی و اجتماعی سازمانها است.
برای اطلاعات بیشتر کتب:
«مشکلات انسانی یک تمدن صنعتی»، 1946
«مشکلات اجتماعی یک تمدن صنعتی»، 1945
«نمیتوانید افراد را همانند یک ردیف هزینهای ببینید.»
اندرو گرو «هنر رهبری، بسیج افراد برای توجه به وظایفی است که باید انجام دهند.»
دوریس هلن کرنز گودوین
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر