۱۳۸۸ شهریور ۳۰, دوشنبه


ند شعر پاییزی

همیشه ی پاییز کجاست؟

آنجا
درختی دارم برگریز
کز شبان
ستاره ها را می گرید و
ازروزان
خورشید را

همیشه در پاییز
درختی دارم.


پاییزی3
چکه
چکه
ابری از برگ
می بارد
تا کی درخت
دل سَبُک کُنَد
و به خواب رَوَد
در امتدادی از زمستان

پاییزی4
مرا
باد
در این کوچه
با برگهایم می چرخانَد
کولی وار
دور زمین می گردانَد
با حنجره ای که
شبانه ترین شبها را می خوانَد



در این پاییز
ای دل
از برگباری موحش در باد مهراس
این که
پاییز، پاییز است
برگ، برگ و
باد،باد
این که
پاییز ، همان مرگ است
برگ ، تویی و
باد ، عا بری همیشه است –
نه ، مهراس و
وقتی که برگباری موحش
بر شانه هایت می بارد
بگذ ر
از کوچه یی پاییز زده
در جادویش ، زیبا ، مرموز –



هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر