آشنایی با صندوقهای سرمایه‌گذاری مشترک (Mutual Fund) (قسمت دوم) تاریخ: 14/11/1388 مقدمه:
صندوقهای سرمایه‌گذاری بازار پول این صندوقها مانند صندوقهای سرمایه‌گذاری مشترک هستند با این تفاوت که اقدام به خرید اوراق بهادار بسیار مطمئن با قابلیت نقدینگی بسیار زیاد نظیر اسناد خزانه (به‌جای اوراق‌قرضه و سهام) می‌کنند. همچنین ...
متن خبر:
صندوقهای سرمایه‌گذاری بازار پول
این صندوقها مانند صندوقهای سرمایه‌گذاری مشترک هستند با این تفاوت که اقدام به خرید اوراق بهادار بسیار مطمئن با قابلیت نقدینگی بسیار زیاد نظیر اسناد خزانه (به‌جای اوراق‌قرضه و سهام) می‌کنند.
همچنین صندوقهای سرمایه‌گذاری را می‌توان بر مبنای اهداف اختصاصی به شرح زیر نیز تقسیم‌بندی کرد:
1.صندوقهای سرمایه‌گذاری سهام عادی:
این صندوقهای سرمایه‌گذاری، درسهام عادی انواع شرکت‌ها، سرمایه‌گذاری می‌کنند. مدیران این شرکت‌ها از سیاست‌های جسورانه‌ای پیروی می‌کنند و حدود 60 درصد مبالغی که وارد این صندوقها می‌شود برای خرید سهام عادی به‌کار می‌رود.
2. صندوقهای سرمایه‌گذاری متوازن:
این صندوقها در سهام عادی و سهام ممتاز و اوراق‌قرضه شرکت‌های تولیدی سرمایه‌گذاری می‌کنند و برای کاهش مخاطره تلاش می‌کنند، بین اوراق بهادار تحصیل شده توازن برقرار شود. به‌عنوان مثال نیمی از منابع مالی خود را در اوراق قرضه و مابقی را در سهام عادی شرکت‌های مختلف، سرمایه‌گذاری می‌نمایند. در نتیجه این صندوقها هم از ثبات درآمد و سود و هم از رشد بالقوه قیمت سهام برخوردار می‌شوند.
3. صندوقهای سرمایه‌گذاری اوراق‌قرضه یا سهام ممتاز:
این صندوقها صرفاً در اوراق‌بهاداری که درآمد ثابت دارند، سرمایه‌گذاری می‌کنند. سرمایه‌گذاران در سهام این صندوقها، از امنیت نسبی برخوردارند و با مخاطره کم‌تری روبه‌رو می‌شوند. قابل ذکر است این صندوقهای سرمایه‌گذاری نتوانسته‌اند به رشد قابل توجهی دست یابند.
4.صندوقهای سرمایه‌گذاری تخصصی:
فعالیت این صندوقها همانند شرکت‌ها یا صندوق‌هایی است که در سهام عادی شرکت‌های صنعتی سرمایه‌گذاری می‌کنند. این نوع صندوقها معمولاً در صنایع ویژه‌ای مثل الکترونیک، فعال و دارای درجه اعتبار بالایی هستند. این صندوقها مورد توجه سرمایه‌گذارانی هستند که علاقه‌مند به سرمایه گذاری در سهام شرکت‌های فعال در یک صنعت خاص، می‌باشند.
5. صندوقهای سرمایه‌گذاری با هدف دوگانه:
این صندوقهای سرمایه‌گذاری در سال 1967 در امریکا پدید آمدند. سیاست این صندوقها به‌گونه‌ای است که اهداف گروه‌های مختلف سرمایه‌گذار برآورده شود. این صندوقها دو نوع سهام منتشر می‌کنند. سهام نوع الف و سهام نوع ب. وجوه حاصل از این دو نوع سهم در یک پرتفوی معینی از سهام عادی سرمایه‌گذاری می‌شود. این صندوقها برای مدت معینی مثلاً 5 سال تشکیل و پس از 5 سال منحل می‌شوند. کل سود سهامی‌که صندوق هر ساله دریافت می‌کند به سهام‌داران طبقه الف پرداخت می‌شود و به سهام‌داران طبقه ب هیچ سودی پرداخت نمی‌شود. درپایان سال پنجم کل سهام موجود در پرتفوی فروخته شده و ارزش اسمی سهام طبقه الف به دارندگان آن سهام و مابقی کلاً به دارندگان سهام طبقه ب پرداخت می‌شود. بنابراین کل سود به سهام‌داران الف و کل منفعت سرمایه به سهامدران ب تعلق می‌گیرد. سهام الف دراین صندوقها مخاطره کم‌تری را تقبل می‌کند زیرا 100 درصد سود به 50 درصد سهام که سرمایه را تأمین نموده تعلق می‌گیرد و امکان بازگشت اصل سرمایه نیز هست ولی سهام ب مخاطره بیشتری دارد. زیرا بازده آن فقط از محل منفعت سرمایه تأمین می‌شود که نامعلوم و غیر قابل پیش‌بینی است.
6. صندوقهای بازارپول:
این صندوقها، شرکت‌هایی هستند که فقط روی اوراق‌بهادار کم مخاطره و با سررسید کوتاه مدت فعالیت دارند. ازجمله این اوراق‌بهادار به اوراق خزانه، گواهی سپرده بانکی و اوراق‌تجاری می‌توان اشاره کرد.
به‌طور کلی سه نوع صندوق در بازار پول فعالیت می‌کند:
1- صندوقهای نهادی: مشتریان این صندوقها تنها نهادهای سرمایه‌گذاری بزرگ از جمله تراست بانک‌ها و شرکت‌های صنعتی هستند. این نهادها صندوقها را مکمل مدیریت نقدینگی خود می‌دانند.
2- صندوقهای مدیریت شده توسط کارگزاران: این صندوقها شبیه صندوق های قبل می‌باشند ولی جایگاهی برای سرمایه‌گذاری کوتاه مدت مشتریان محسوب می‌شوند. کارگزاران با ارایه این خدمات و توقف موقت وجوه، مشتریان بیشتری را جلب می‌کنند.
3- صندوقهای مدیریت شده توسط صندوق های متقابل بازار سرمایه: صندوق‌هایی که در بازار سرمایه فعالیت می‌کنند. باارایه‌ی این سرمایه‌گذاری، صندوقها اجازه داده‌اند تا مشتریان از نقدینگی بالا و بازده مناسب استفاده کنند و ضمناً برخی از خدمات بانکی (مانند حواله) نیز دردسترس قرار می‌گیرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر