از نزديك به 30 سال پيش كه كارشناسي ارشد mba به يكي از محبوبترين مدارك دانشگاهي دنيا تبديل شد . افزايش تعداد دانشگاههاي ارائه كننده دوره mba و تفاوت موجود بين كيفيت دانشگاهها ، دانشكده ها و دروس ارائه شده در اين دوره ها ، انتخاب يك برنامه آموزشي مفيد و معتبر را براي داوطلبان مشكل نمود . به همين دليل ، انتشارات مختلفي اطلاعات اين برنامه ها را گردآوري نموده و اين اطلاعات را به صورت كتاب يا نرم افزار منتشر كردند . در سال هاي بعد ، مجلات معتبر مرتبط با تجارت و اقتصاد با جمع آوري اطلاعات دانشكده هاي مختلف اقدام به رتبه بندي (رنكينگ) اين دانشكده ها بر اساس معيارهاي مختلف نمودند . يكي از مهمترين اين مجلات Bussiness Week بود كه رنكينگ برنامه هاي mba را هر دو سال يك بار منتشر مي كرد . Financial Times ، The Economist ، Forbes ، The Wall Street Jurnal و U. S. News & World Report نيز رنكينگ دوره هاي آموزشي MBA را منتشر كردند . لينك هاي انتهاي اين مطلب را براي ديدن برخي از اين رنكينگ ها ببينيد .
در آن سال ها روش هاي متفاوتي براي رتبه بندي دوره هاي آموزشي MBA وجود داشت در سال 19۷7مجله The Carter Report ، دوره هاي آموزشي MBA را بر اساس تعداد مقالات علمي كه توسط هر دانشكده منتشر مي شد ، رتبه بندي كرد . برخي از مجلات علاوه بر معيار بالا از ملاك هايي مانند سنجش سطح علمي دانشجويان و فارغ التحصيلان ، ارزيابي اعضاي هيئت علمي ، تعداد داوطلبان ورود به دوره و ... نيز براي رتبه بندي استفاده مي كردند .
بعدها نتايج يك مطالعه نشان داد رتبه بندي دوره هاي آموزشي MBA بر اساس تركيب ميزان شهريه هر دانشگاه و نمره GMAT دانشجويان نتايج مطلوب تري را در پي خواهد داشت و معقول تر است . بر همين اساس معيار هاي رتبه بندي تغيير كرد و امروزه ليست هايي منتشر مي شوند كه دوره هاي آموزشي MBA را توسط يك معيار و يا تركيبي از معيارهاي مختلف رتبه بندي مي كنند . برخي از مهمترين اين معيارها عبارتند از ميزان شهريه ، نمره GMAT دانشجويان ، تعداد داوطلبان ورود به دوره و ...
رنكينگ دوره هاي آموزشي MBA در مقالات و وبسايت هاي علمي مورد بحث قرار گرفته است و منتقدين اشكالات زير را در مورد آنها مطرح مي كنند :
1) رنكينگ ها تعداد محدودي از دوره هاي آموزشي را در نظر مي گيرند و از تعداد زيادي از دانشكده هاي ارائه كننده دوره MBA ، چشمپوشي مي كنند .
2) روش هاي آماري رنكينگ ها ممكن است نادرست يا جانبدارانه باشد .
3) در ليست هايي كه از معيارهاي يكسان جهت رتبه بندي استفاده مي كنند يك دانشگاه بايد رتبه يكساني داشته باشد ، در حالي كه اينگونه نيست .
4) تمركز رنكينگ ها بيشتر بر خود دانشگاه است در حاليكه بعضي از دانشگاهها دوره هاي MBA با كيفيت متفاوت ارائه مي كنند . ( مثلا يك دانشگاه ممكن است كه دوره هاي روزانه خيلي خوبي داشته باشد اما دوره هاي شبانه همين دانشگاه چندان معتبر نباشد )
لينك رنكينگ هاي MBA
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر